Post-Series Depression (PSD) เป็นความรู้สึกเศร้า ขมขื่น หดหู่หลังจากการอ่าน ดูซีรีส์ หรือติดตามเรื่องราวที่ยาวมาก ความรู้สึกเหล่านี้บางครั้งก็หนักหนาจนเรียกได้ว่าไม่เป็นอันทำอะไรเลยทีเดียว แต่นั่นไม่ได้ผิดหรอกนะ ไม่ว่าใครก็มีสิทธิ์เศร้ากันทั้งนั้นแหละ สิ่งสำคัญคืออยู่ที่ว่าเราจะจัดการความรู้สึกเหล่านั้นอย่างไรต่างหาก เราจะพาทุกคนไปรู้จักกับ 4 โควทจากหนังดังที่จะช่วยให้ข้อคิดในวันที่อยากมูฟออนกัน จะมีอะไรกันบ้าง ไปดูกันได้เลย!

ความรู้สึกเศร้าจาก Post-Series Depression (PSD) สามารถเกิดได้จากทั้งการอ่านหนังสือ ดูซีรีส์ หรือแม้กระทั่งดูหนัง นอกจากนี้ยังสามารถเกิดจากความรู้สึกผูกพันกับตัวละครในเรื่องด้วยเหมือนกัน

“When you plan something well there’s no need to rush.”-Tommy Shelby, Peaky Blinders

อย่ารีบดูหรืออ่านเร็วเกินไป เว้นระยะห่าง และพักไปทำอย่างอื่นแทนการดูแบบมาราธอนดีกว่า เพราะนอกจากจะลดความรู้สึกยึดติดแล้วยังดีต่อสุขภาพตา คอ บ่า และไหล่อีกด้วย อีกอย่างการค่อย ๆ ชมแบบเก็บทุกรายละเอียด ละเลียดไปกับทุกอารมณ์ของตัวละคร จะทำให้เราได้คิดอย่างช้า ๆ ค่อยเป็นค่อยไป

“Apes together strong.”-Caesar, War for the Planet of the Apes

การอยู่คนเดียวอาจจะทำให้เราคิดไม่ตก ถ้าอย่างนั้นมาลองหาเพื่อนคอเดียวกันแล้วเม้าท์เรื่องหนัง ไม่ว่าจะผ่านช่องทางออนไลน์ หรือไปตั้งกระทู้ในเว็บบอร์ดเพื่อหาแนวร่วม อาจไม่ช่วยให้มูฟออนได้ทันที แต่ก็ดีกว่าเศร้าอยู่คนเดียวนะ

“Today is a good day to try”-Quasimodo, The Hunchback of Notre Dame

ลองเปิดใจทำอะไรใหม่ ไม่ว่าจะเป็นงานอดิเรกใหม่ กิจกรรมใหม่ พบปะผู้คนที่ไม่คุ้นเคย หรือจะลองเปิดใจให้กับหนังสือหรือซีรีส์เรื่องใหม่ก็เป็นความคิดที่ดีเหมือนกันนะ ทว่าเรื่องใหม่ก็อาจจะทำให้เราวนกลับมาลูปเดิมที่ยากจะมูฟออน ก็ต้องเตรียมทำใจเผื่อไว้ด้วย

“I can do this all day”-Steve Rogers, Captain America

สำหรับใครที่ทำมาทุกวิถีทางแต่ใจก็ยังอยู่ที่หนังสือหรือซีรีส์เรื่องนั้นอยู่ บางทีไม่ต้องมูฟออนก็ไม่เห็นเป็นอะไร ดูแล้ว ดูซ้ำ นำกลับมาดูใหม่ก็ได้นะ เพราะสิ่งสำคัญคือทำให้ตัวเรามีความสุขต่างหากล่ะ

Reference & Bibliography

Additional Information

ผลงานชิ้นนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา GE007 Art of Life, CA003 Art of Speaking, BR551 Social Broadcasting ภาคการศึกษาที่ 1/2 2564

Writer & Graphic

ไม่มีหรอกนักศึกษา นักเขียน หรือนักกิจกรรม จะมีก็แต่คนที่เหนื่อยล้าจากสังคม ที่บังคับให้เราต้อง productive ไปวัน ๆ ทว่ายังคงมองหาความสงบบนหน้ากระดาษ และภาพยนตร์ในวัยเด็กอยู่เสมอ