ประสบการณ์ฝึกงานของ (ว่าที่) ‘นักเขียนมือใหม่’ หัวใจไม่หยุดฝัน

ทุกคนมีความฝันและปณิธานที่แตกต่างกันออกไป แต่จะมีสักกี่คน ที่มีโอกาสได้ทำความฝันของตนเองให้สำเร็จหลายเรื่องพร้อมกัน การศึกษาในมหาวิทยาลัยเป็นพื้นฐานปูทางสู่ฝัน เราสามารถเลือกเรียนในสายงานที่สนใจ เพื่อเพิ่มพูนความรู้ และการฝึกงานก็เป็นอีกหนึ่งช่องทาง ที่ทำให้เราได้เข้าใกล้ความฝันนั้นมากขึ้น

ดิฉัน น้ำหวาน-กชกร ยศนันท์ นักศึกษาสาขาบรอดแคสต์ติ้งและวารสารศาสตร์ดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ เป็นอีกคนที่มีฝันเหมือนกับทุกคน ฝันแรก คือการเป็น เชฟ (Chef) เพราะได้รับการฝึกฝนจากคุณแม่มาตั้งแต่เด็ก การทำอาหารถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งในชีวิต และอีกหนึ่งความฝันคือ การได้เป็น ‘นักเขียน’ เพราะดิฉันชอบเรียนวิชาภาษาไทยมาตั้งแต่ชั้นประถมศึกษา นอกจากนี้ยังชอบอ่านหนังสือ ไม่ว่าจะเป็น หนังสือการ์ตูน นิยาย วรรณกรรม หนังสือพิมพ์ หรือนิตยสาร ด้วยสองปัจจัยนี้ ทำให้ดิฉันอยากพัฒนาฝีมือการเล่าเรื่องผ่านตัวหนังสือให้เก่งมากขึ้น

แรงบันดาลใจในการฝึกเขียนของดิฉัน คือ นิ้วกลม-คุณสราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ บุคคลต้นแบบ ที่ทำให้การเขียนหนังสือดูน่าค้นหามากขึ้น นิ้วกลม เขียนวรรณกรรมนำทางชีวิตให้ผู้อ่านได้เห็นมุมมองใหม่

หนังสือทีดิฉันชอบที่สุด คือ ‘คำถามแห่งวัยหนุ่มสาว’ วางจำหน่ายเมื่อ ตุลาคม 2560 เป็นหนังสือที่รวบรวมคำถามจากผู้ติดตามแฟนเพจ นิ้วกลม เขาได้รวบรวมและนำมาตอบในหนังสือเล่มนี้ โดยแนวทางการตอบคำถามเป็นไปในเชิงบวก ให้กำลังใจและความคิดดี ๆ แก่ผู้อ่าน

สำหรับใครหลายคน การฝึกงาน เป็นช่วงหนึ่งในรั้วมหาวิทยาลัยที่ตั้งหน้าตั้งตารอคอย เพราะนอกจากจะได้ความรู้เพิ่มเติมแล้ว ยังได้สัมผัสกับวิถีชีวิตการทำงานจริงก่อนเรียนจบ และได้ร่วมงานกับมืออาชีพในสายงานนั้น ๆ แต่สำหรับดิฉัน ในตอนแรกอาจจะไม่ได้คิดถึงเรื่องฝึกงานเลย เพราะดิฉันคิดว่า อยากใช้เวลาช่วงปิดเทอมในการพักผ่อน ออกไปเที่ยวเล่นตามประสาวัยรุ่น

เหตุผลหลักของการไม่อยากฝึกงาน เพราะมีความสนิทสนมกับเพื่อนมากขึ้น แต่เมื่อความชอบ ความฝัน และความถนัด แตกต่างกัน จำเป็นต้องแยกย้ายไปอยู่คนละส่วนงาน ประกอบกับเพื่อน ๆ บางส่วนอยากเรียนภาคฤดูร้อนที่มหาวิทยาลัย ทำให้ดิฉันไม่อยากฝึกงานคนเดียว จึงมีความคิดว่า จะไม่ฝึกงาน และไปทำวิจัยในภาคเรียนที่ 2 แทน

แต่เมื่อมองรอบตัวแล้ว เพื่อนหลายคนก็เริ่มหาบริษัทเพื่อฝึกงานแล้ว ดิฉันอยากลองวัดศักยภาพของตนเองว่า จะมีบริษัทที่สนใจในตัวดิฉันไหม และแล้ว นิตยสาร Goumet&Cuisine ในการดูแลของ บริษัท มีเดีย แอสโซซิเอตเต็ด จำกัด ก็ติดต่อกลับมา เพื่อนัดเข้าไปพูดคุยเพื่อแนะนำเกี่ยวกับการทำงานในบริษัท จนวันนัดหมายมาถึง ดิฉันได้พูดคุยกับบรรณาธิการ แล้วความคิดก็เปลี่ยนไป เพราะนอกจากจะได้เขียนรีวิวร้านอาหารต่าง ๆ ยังได้ลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลด้วยตนเอง

อีกทั้งบรรณาธิการยังแจ้งกับดิฉันว่า สามารถย้ายไปทำงานในส่วนอื่นได้ เช่น การจัดหน้าหนังสือ ถ่ายภาพ หรือตัดต่อวิดีโอ ทำให้ดิฉันเห็นว่า การฝึกงานครั้งนี้จะเป็นประโยชน์กับตัวดิฉันเป็นอย่างมาก สามารถนำความรู้ต่าง ๆ มาพัฒนาตนเองในการเรียนมหาวิทยาลัย ไปจนถึงการทำงานจริง

เข้าบริษัทวันแรก ได้เห็นออฟฟิศของนักเขียนมืออาชีพที่ดิฉันใฝ่ฝันจะได้ไปนั่งทำงานที่นั่น ทุกโต๊ะ มีทั้งคอมพิวเตอร์ เอกสาร และหนังสือที่กองรวมกันอยู่เต็มไปหมด แต่หลาย ๆ โต๊ะ ก็ไม่ลืมที่จะตกแต่งไปด้วยของจุกจิกหน้าตาน่ารัก อย่างแก้วน้ำลายการ์ตูน ปฏิทินรูปนักร้องเกาหลีที่เต็มไปด้วยตารางงานของเจ้าของโต๊ะ

เริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวกับกองบรรณาธิการ พี่ ๆ ได้นำนิตยสาร Gourmet&Cuisine มาให้ศึกษาแนวทางการเขียนเล่าเรื่องเพื่อสื่อสารกับผู้อ่าน เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันแรก ยังไม่มีโต๊ะและคอมพิวเตอร์ส่วนตัว รวมถึงทุกคนก็กำลังเร่งรีบในการปิดเล่ม เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน ทำให้ดิฉันต้องออกไปรับประทานอาหารกลางวันคนเดียว แต่ก็พูดกับตนเองอยู่เสมอว่า อยู่ในสังคมการทำงาน ไม่ต้องมีเพื่อนไปทุกที่ ควรฝึกอยู่คนเดียวให้เป็น แต่หลังจากวันนั้นมา พี่ ๆ ก็เริ่มเข้ามาทำความรู้จัก พูดคุย และยังชวนลงพื้นที่เพื่อเริ่มการฝึกงานอย่างเป็นทางการ

การลงพื้นที่ถือเป็นส่วนสำคัญในการทำข่าว นอกจากจะได้ประสบการณ์การทำงานจริงแล้ว ยังได้เก็บข้อมูลด้วยตนเอง ฝึกงานครั้งนี้ ดิฉันมีผลงานที่ภาคภูมิใจอยู่มากมายที่ล้วนแต่เกิดจากความตั้งใจทั้งสิ้น เช่นผลงานดังต่อไปนี้

ลงพื้นที่ครั้งแรก ที่ร้าน Ba Hao Tien Mi ซอยเท็กซัส เยาวราช มีผู้ร่วมเดินทาง 4 คนด้วยกัน ประกอบด้วย คนขับรถ ตากล้อง และนักเขียน 2 คน การลงพื้นที่ครั้งนี้ เป็นการรีวิวร้านคาเฟ่ขนมหวานเปิดใหม่สไตล์จีน ที่เป็นที่นิยมอย่างมาก

การทำงานครั้งนี้เป็นวันแรกที่ทำให้ได้รู้จักบทบาทของนักรีวิวที่ดี ได้เรียนรู้ลำดับการทำงาน การพูดคุยกับเจ้าของร้าน และเก็บข้อมูลต่าง ๆ เพื่อนำมาเขียนบทความรีวิวร้านอาหาร นอกจากลงพื้นที่แล้ว ยังได้เขียนบทความเพื่อโพสต์ลงอินสตาแกรมของบริษัท ในชื่อว่า gourmetandcuisine ด้วย ผลงานที่ทำได้ให้ความภาคภูมิใจแล้ว ยังได้ทักษะการสื่อสารและการเรียบเรียงข้อมูลเพิ่มขึ้นจากเดิมด้วย

งานใหญ่ต่อมาอย่างงานอาหารและเครื่องดื่มระดับโลกอย่าง THAIFEX 2019 จัดขึ้นที่ อิมแพ็ค เมืองทองธานี เป็นงานที่รวบรวมธุรกิจอาหารและเครื่องดื่มจากทั่วไทยและทั่วโลกมารวมไว้ที่เดียว เพื่อเจรจาธุรกิจกับผู้ผลิต ผู้ส่งออก นำเข้า และตัวแทนจำหน่าย

ภายในงานประกอบไปด้วยแบรนด์ดัง ๆ หลายแบรนด์ ทำให้ดิฉันได้พบเจอและพูดคุยกับลูกค้าของบริษัท หนึ่งความภูมิใจในการทำงานครั้งนี้คือ เป็นนักเขียนคนเดียวของ Gourmet&Cuisine และเป็นครั้งแรกในการออกไปทำข่าวคนเดียว ได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าและใช้ความสามารถของตนเองอย่างเต็มที่ ในการเข้าร่วมเก็บข้อมูลข่าวและสัมภาษณ์ผู้บริหารผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ซึ่งงานนี้เป็นงานแรกที่ทำให้ดิฉันได้รับป้ายแสดงตนเป็นสื่อมวลชน ถือเป็นความภาคภูมิใจและเข้าใกล้ฝันมากที่สุด

ต่อด้วยงานเปิดตัว แมคโดนัลด์ ซอลท์เท็ดคาราเมล ไอศกรีมซอฟท์เสิร์ฟพร้อมซอสคาราเมล จัดขึ้นที่ อมรินทร์ พลาซ่า โดยงานนี้ดิฉันเดินทางไปเก็บข้อมูล ถ่ายภาพ และเขียนบทความด้วยตนเอง ผลงานครั้งนี้ ได้โพสต์ลงทั้งอินสตาแกรม เฟซบุ๊ก และยังได้เป็นอีกหนึ่งบทความในนิตยสาร Gourmet&Cuisine ประจำเดือนกรกฎาคมอีกด้วย

ที่ผ่านมาดิฉันคิดว่า การเป็นนักเขียนควรจะต้องมีลักษณะการเขียนเฉพาะของตนเอง แต่เมื่อเข้ามาทำงานที่นี่แล้ว ทำให้รู้ว่าต้องปรับตัวอีกมาก เมื่อองค์กรที่เราทำงานอยู่นั้น มีลักษณะการเขียนเฉพาะของตนเองเช่นเดียวกัน เมื่อเราไม่ถนัด ก็ต้องฝึกฝนมากกว่าคนอื่นเป็นสองเท่า จึงจะทำให้ผลงานออกมาเป็นที่น่าประทับใจ

งานเขียนที่ดิฉันคิดว่าเป็นอุปสรรคมากที่สุดคือ รีวิวร้านอาหารโซน Rose Dining ในห้างสรรพสินค้า ICONSIAM การรีวิวครั้งนี้ ประกอบไปด้วยร้านอาหารญี่ปุ่นจำนวน 7 ร้าน เมื่อต้องเขียนบรรยายเป็นจำนวนมาก ก็ทำให้ต้องแก้ไขมากตามไปด้วย แต่รู้ตัวว่าตนเองยังรู้คำศัพท์เพื่อสื่อสารไม่มากพอ จึงต้องศึกษาเพิ่ม เพื่อให้ได้บทความรีวิวที่สื่อถึงรสชาติและบรรยากาศให้ผู้อ่านได้เข้าใจอย่างดี

อีกหนึ่งผลงานแห่งความภูมิใจ แต่น่าเสียดายที่ยังไม่ดีพอ งานเกือบจะชิ้นสุดท้ายของการทำงานใน Goumet&Cuisine คือ ‘กำเงิน 500 บาท เที่ยวบางกะเจ้า’ โดยงานนี้มีดิฉันเป็นหลักในการทำงาน ตั้งแต่การวางแผน วางลำดับภาพ จัดหาวันว่าง และนัดแนะทีมงานเพื่อลงพื้นที่

การเขียนบทความบางกะเจ้าในครั้งนี้ ใช้ระยะเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ และแก้ไขงานมาเรื่อย ๆ จนจบการฝึกงาน แต่เมื่อผลงานยังไม่เป็นที่น่าพอใจ บทความนี้ก็ยังไม่ได้โพสต์ลงในเว็บไซต์ของ Gourmet&Cuisine จึงทำให้ดิฉันได้เรียนรู้ว่า ความตั้งใจยังไม่ได้การันตีความสำเร็จ แต่ความรู้และการฝึกฝนต่างหาก ที่ทำให้เห็นความสำเร็จได้

ผลงานชิ้นเอกที่สร้างรายได้ให้กับดิฉันคือ การเป็นแบบมือประกอบอาหาร เพื่อบันทึกวีดีโอทำอาหาร โพสต์ลงเฟซบุ๊ก Gourmet&Cuisine, Foodland และ Bosch โดยผลงานนี้ดิฉันมีหน้าที่ประกอบอาหารตามสูตรต่าง ๆ ใช้ผลิตภัณฑ์ที่ลูกค้าจัดหามา อย่างเช่น สมูทตี้ครีมชีสเลมอน ใช้ผลิตภัณฑ์น้ำมะนาวแช่แข็งเป็นหลัก เป็นต้น

ดิฉันได้เป็นแบบมือให้กับบริษัทมาไม่ต่ำกว่า 30 คลิป จนเมื่อจบการฝึกงานกับทางบริษัทแล้ว พี่ ๆ ที่ดูแลในส่วนนี้มีความเห็นว่า จะจ้างดิฉันให้ทำหน้าที่นี้ต่อ โดยให้ค่าจ้างเป็นเงิน 600 บาทต่อวัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้ทักษะการเขียนในการทำงานนี้ แต่ดิฉันได้ฝึกฝนทักษะการเข้าสังคมจากงานนี้เป็นอย่างมาก อย่างการพูดคุยกับพี่ ๆ ที่ทำงานร่วมกัน และลูกค้า เพื่อให้เข้าใจถึงลำดับของการทำวีดีโอ และการทำงาน

สิ่งที่ดิฉันได้เรียนรู้จาก Gourmet&Cuisine มีมากมาย ทั้งเรื่องการปรับตัวในการเขียนงาน เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ดิฉันใช้ภาษาในการเขียนค่อนข้างจริงจัง ซึ่ง Gourmet&Cuisine เป็นนิตยสารที่เน้นการใช้ภาษาสนุก ๆ เพื่อให้ผู้อ่านได้เข้าถึงอารมณ์ของผู้เขียน และได้เข้าใจถึงรสชาติของอาหารที่ได้รับการรีวิว อีกทั้งยังได้เรียนรู้การทำงานร่วมกับผู้อื่น น้อมรับและปรับปรุงในจุดบกพร่องของตนเอง และยังได้มิตรภาพที่ดีจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ อีกด้วย ดิฉันเชื่อมั่นว่า ถ้าเราตั้งใจจะทำอะไรให้สำเร็จนั้น ไม่เพียงต้องมุ่งมั่น แต่ยังต้องอาศัยหัวใจที่รักในสิ่งที่ทำอยู่ด้วย ค้นหาตัวเองให้เจอ แล้วออกไปตามล่าความฝันกัน